België, een ruïne
POSTTRAUMATISCHE SHOCK. Evelina D. wordt op 12 september 1855 in Merchtem geboren. In 1914 is ze weduwe van Edouard C., astronoom bij de Koninklijke Sterrenwacht van België. Ze heeft drie zonen en één meisje, alle vier geboren tussen 1881 en 1887. Ze woont in Steenhuffel. In het begin van de oorlog vlucht Evelina naar haar schoonzus in Oordegem.
Op zondag 6 september omstreeks 11.15 uur ‘s ochtends, wandelt Evelina in de tuin van de gezinswoning. Op 300 à 400 meter van het huis, langs de steenweg van Brussel naar Gent, beginnen de gevechten tussen Duitsers en Belgen. Voor de ogen van Evelina wordt een man gedood. Evelina is diep geschokt, ze gilt en valt neer; haar benen laten het afweten. Door dit trauma zal ze de rest van haar leven verlamd blijven.
LONDERZEEL 1914 : ZONDER REDEN NEERGESCHOTEN. Landbouwer Pierre V. wordt op 5 maart 1859 in Londerzeel geboren. In 1888 huwt hij met Anne-Catherine V. Ze wonen in Wolvertem en hebben vier kinderen, van wie één dochter minderjarig is als Pierre op 13 september 1914 zonder enige reden op het veld wordt gedood, op een kwartier van zijn huis. Als Anne-Catherine verneemt dat haar man is gestorven, krijgt ze een heftige zenuwaanval. Ze verliest haar eetlust, waardoor ze ernstige bloedarmoede oploopt, die meer dan een jaar zal duren. Pierre wordt zonder enige reden, zonder provocatie van zijn kant gedood door Duitse soldaten van het 52e Infanterieregiment : verkeerde moment op de verkeerde plaats. Zijn lichaam wordt langs de weg gevonden en Dokter V. voert onmiddellijk een autopsie uit : “een geweerschot afgevuurd door een Duits soldaat was duidelijk de oorzaak van de verwondingen die ik op het lichaam heb vastgesteld.”
Rond half 6 ‘s ochtends bevond mijn man zich op het voetpad voor het huis waar wij wonen, in de Rue de la Liberté 13; hij praatte met mevrouw Dasmond (gedood), meneer Dasmonds zoon (overleden aan zijn verwondingen) en Marie Bourguignon, dienstmeisje van mevrouw Thiriard (Marie Bourguignon raakte gewond en haar been moest geamputeerd worden).
Plots ontplofte een van de eerste obussen die de vijand op de stad afvuurde, bij het huis aan de overkant van nr. 13 ; de scherven raakten de voorgevels van de huizen aan oneven kant, en ook het groepje van vier personen en mijzelf (Elisabeth C.), die op de eerste verdieping aan het raam stond. Mijn linkerarm was gebroken (...) en mijn man stuikte neer in de gang van ons huis.
LUIK, 1914 : GEWOND OP HET VOETPAD VOOR ZIJN HUIS. Louis L. wordt op 11 april 1895 in Rocourt geboren en hij is de echtgenoot van Elisabeth C. Ze wonen in Luik en hebben geen kinderen. Op 6 augustus 1914 wordt Louis tijdens het bombardement op Luik getroffen door granaatscherven. Hij wordt nog naar het ziekenhuis gebracht, maar overlijdt de volgende dag aan zijn verwondingen. Elisabeth heeft een gebroken arm. Acht weken lang kan ze niet werken. Ze zal overigens nooit meer helemaal de oude zijn.
OP ZOEK NAAR ZIJN SCHOONBROER. Lodewijk V. wordt op 8 april 1880 in Emblem geboren, waar hij woont met zijn echtgenote Julia H. en hun drie dochters: Maria (geboren in 1904), Philomena (geboren in 1907) en Elisabeth (geboren in 1911). Op 19 augustus 1914 vertrekken Lodewijk en zijn vriend Alphonse G. met de fiets naar Aarschot, waar ze zijn schoonbroer, karabinier in het Belgische leger, willen opzoeken, maar ze zijn zich totaal niet bewust van het gevaar.
Lodewijk en Alphonse weten niet dat de Ulanen als voorhoede van de Duitse troepen het land doorkruisen, ook in hun eigen streek. Lodewijk waant zich veilig, want hij heeft een laissez passer. De twee mannen lopen voorbij de Belgische wacht en steken zelfs de eerste vuurlinie over. Plots staat Lodewijk oog in oog met Duitse verkenners! De Ulanen willen echter niet opgemerkt worden en ze doden Lodewijk ter plaatse, zonder de geringste aarzeling.
Jouw Familie.
Zijn er slachtoffers in je familie of dorp waar je meer van wil weten ?
