Vanaf het ogenblik dat in 1915 langs de Belgisch-Nederlandse grens de geëlektrificeerde lijn in dienst is genomen, sterven meer dan 500 mensen doordat ze worden geëlektrocuteerd of doordat ze door de bewakers worden neergeschoten. Volgens de Duitse contraspionage slagen naar schatting 50.000 mobiliseerbare Belgen erin om de grens over te steken, dankzij de verschillende organisaties van mensensmokkelaars.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TURNHOUT, 1916 : GEARRESTEERD WEGENS HET BIEDEN VAN WEERSTAND. Henri Van R. is op 3 februari 1899 in Anderlecht geboren, waar hij nog steeds woont. Hij is niet getrouwd. In 1916 wordt hij in Turnhout gearresteerd. Hij wordt veroordeeld wegens verzet, hij wordt gevangengezet en voor 2 jaar naar Duitsland gedeporteerd. Hij wordt erkend als politiek gevangene.

 

 

 

 

OVER “DE DRAAD” KLIMMEN. Henri besluit om zich bij het Belgische leger te voegen, dat zich op de defensielijn aan de IJzer bevindt. Hij wordt op 9 februari 1916 gearresteerd in een dorp in de buurt van Turnhout. Hij is op dat ogenblik in het gezelschap van Désiré R. Allebei worden ze door de Duitse Krijgsraad van Antwerpen tot zes maanden gevangenis veroordeeld. Ze worden naar de gevangenis van Turnhout gestuurd, en daarna naar het kamp van Sennelager. Pas in november 1918 worden ze weer vrijgelaten.

 

 

 

DRIE JAAR IN DE IJZER- EN ZOUTMIJNEN. Louis S. wordt op 28 maart 1895 in Sint-Gillis geboren. Hij is gehuwd met Félicie B. en ze wonen in Anderlecht. In november 1915 probeert Louis de grens over te steken. In Lixhe (Visé) wordt hij door Duitse soldaten gearresteerd. Acht dagen later wordt hij naar Duitsland gedeporteerd, waar hij maar liefst drie jaar zal blijven.

Eerst wordt Louis naar Holzminden gedeporteerd. Drie maanden later wordt hij naar het Kommando van Braunschweig gestuurd. Hij wordt gedwongen om in een ijzermijn te werken. Daar wordt hij ziek en hij verblijft zes maanden in de infirmerie. Daarna wordt hij doorgestuurd om in een zoutmijn te werken. Ook daar wordt hij ziek en wordt hij een tijd lang verzorgd in de infirmerie, tot hij op 9 november 1918 wordt vrijgelaten.

Als Louis probeert om de grens over te steken, wordt hij in de voet geschoten. Tijdens zijn gevangenschap in Duitsland wordt een teen geamputeerd. Hij lijdt ook aan tuberculeuze bronchitis en hartaandoeningen. Drie jaar lang kan hij zijn werk als bankwerker niet hervatten. 

 

TWEE JAAR IN EEN KAMP. Frans K. is 39 en werkt als diamantbewerker. Op 1 september 1916 wordt hij gevat als hij probeert de elektrische afsluiting van Schoten over te steken. Twee maanden lang zit hij in de Antwerpse gevangenis, waarna hij naar Duitsland wordt gedeporteerd, naar de kampen van Sennelager en Münster. Uiteindelijk keert hij terug naar België, waar hij tot eind oktober 1918 in de gevangenis van Diest zit.

 

 

MOEDER EN DOCHTER. Marie-Thérèse B. en Simone VP. wonen in Molenbeek en ze zijn respectievelijk 48 en 17 jaar oud. Hun man/vader is wijnhandelaar. Ze schrikken er niet voor terug om jonge mannen te helpen om zich bij het vechtende leger te voegen. Allebei worden ze op 12 augustus 1918 gearresteerd en verschillende maanden lang gevangengezet in de gevangenis van Sint-Gillis, zonder enige vorm van proces.