15 NOVEMBER 1918 : ONTPLOFFING VAN EEN PATROON IN MOLENBEEK. Tijdens de aftocht schenkt een Duitser een patroon aan Georges O. Als deze jongen van 12 op bezoek gaat bij zijn buurjongen, legt hij het patroon op de kachel. Door deze onvoorzichtigheid ontploft de munitie. De jongen zelf en de moeder van zijn buurjongen raken ernstig gewond.

Georges O. verliest een deel van zijn hand ; Caroline C., broekenmaakster van 40, is zwaar gewond aan hand en pols. Ondanks de goede zorgen die ze krijgt in het ziekenhuis van Molenbeek, gaat haar toestand erop achteruit en is ze niet meer in staat om huishoudelijke taken te verrichten, laat staan haar beroep uit te oefenen.

 

 

 

16 NOVEMBER 1918 : ONTPLOFFING VAN MUNITIE IN HET ZUIDSTATION. Octavie R. is huis-aan-huisverkoopster en woont in een woonwagen, in de Barastraat. Ze is 18 als ze door deze ontploffing ernstig gewond raakt aan het gezicht en de rechterhand. Tussen 1919 en 1921 ondergaat ze maar liefst 24 operaties die haar opnieuw een gelaat moeten geven.

 

 

 

 

Op 16 november 1918 in de namiddag keert Octavie R. langs de Jamarlaan en de Frankrijkstraat naar huis terug, nadat ze veters en linten aan de man heeft proberen te brengen. Net als ze bij de Cantillana-fabriek aankomt, ontploffen de munitiewagons die in het Zuidstation staan, en ze krijgt allerhande brokstukken over zich heen. Ze krijgt onder meer scherven van obussen in het gelaat.

 

 

 

 

BRUGGE 1926 : EEN JONGERE ZWAAR GEWOND. Louis C. is een tiener van 16 en hij woont in Brugge. In januari 1926 is hij op stap en hij ontdekt op het ijs een klein kartonnen pak. Met een touw en een haak slaagt hij erin het pakje naar zich toe te trekken. In het pakje zitten zes dozen met patronen. Nieuwsgierig als hij is, probeert hij een van de patronen te openen door de was met een lucifer te doen smelten. De reactie blijft niet uit en het patroon ontploft in zijn handen.

Louis wordt naar het Sint-Jansziekenhuis gebracht met zware verwondingen aan ogen, handen en buik. Ondanks de goede zorgen die hij krijgt, verliest hij beide ogen, een hand en drie vingers van de andere hand. Een professionele toekomst zit er voor hem nog nauwelijks in, aangezien hij niet meer zonder de hulp van anderen kan. De gendarmerie neemt de overige patronen in beslag, zodat ze buiten het bereik blijven van de bevolking.

 

 

TWEE ONSCHULDIGE SLACHTOFFERS IN MAZEE, 1923. Op 9 juni 1923 weerklinkt een zware ontploffing op het platteland in de buurt van Mazée (Vierves). Julie L. en Omer S. komen in paniek aangerend en zien tot hun grote ontsteltenis het levenloze lichaam liggen van hun 9-jarige zoon Marcel en het verminkte lichaampje van hun tweede zoon, Jean, 3 jaar oud. Is de oudste zoon onvoorzichtig geweest ? De obus die vijf jaar eerder door de Duitsers is achtergelaten, heeft onschuldige slachtoffers gemaakt.

Marcel wordt enkele dagen later in Mazée begraven, terwijl zijn broertje, ernstig gewond aan zijn vier ledematen en aan zijn ogen, de rest van zijn leven gehandicapt verder moet. De Rechtbank voor Oorlogsschade van Dinant verwijt Jeans ouders niet dat ze onoplettend geweest zouden zijn, en kent hun een aanzienlijke schadevergoeding toe, zodat hij zo goed mogelijk verzorgd kan worden.

 

 

ONTPLOFFING VAN EEN GRANAAT IN IEPER, 1921. De personen die na de oorlog het vaakst door achtergelaten munitie worden getroffen, zijn zonder enige twijfel de landbouwers, de arbeiders en de kinderen. De eerste twee groepen bewerken de grond om te oogsten of om funderingen aan te brengen; kinderen zijn doorgaans het slachtoffer van hun nieuwsgierigheid.

Adiel B., landbouwer in Ieper, bijvoorbeeld raakt ernstig gewond als op 17 december 1921 een granaat ontploft. Hij raakt zijn linkerhand kwijt en verliest ook gedeeltelijk de mobiliteit van zijn rechterhand en linkerbeen.

 

 

 

De laatste twee schadevergoedingsdossiers betreffen feiten uit 1992 en 2011. In de velden in de Westhoek ontploffen obussen, waarbij een meisje dat aan een scoutskamp deelnam, en een landbouwer op zijn tractor ernstig gewond raakten.